دارا بودن یا پرورش ویژگی های شخصیتی زیر سبب افزایش سلامت روان می‌ شود:

1- واقع بینی:  یعنی فرد بتواند نقص ‌ها،‌ كاستی ‌ها و ضعف ‌های خود را بپذیرد و از ایده‌آل گرایی و كمال گرایی پرهیز كرده و اهداف زندگی را واقع بینانه ترسیم كند.

 2- توانایی لذت بردن از زندگی: یعنی به جای نگران بودن برای آینده و ایجاد اضطراب در خود و یا حسرت خوردن برای گذشته و ایجاد افسردگی در خود، بكوشد در زمان حال زندگی كند.

 3- اصل تعادل در زندگی: یعنی افراد بین تمام ابعاد زندگی خود، یك نظم و هارمونی ایجاد كنند، به عبارتی در ابعادی چون كار و تفریح، استراحت و ورزش، تنهایی و معاشرت و عبادت، تعادل برقرار نمایند.

 4- داشتن انعطاف پذیری:  یعنی فرد بدون تعصب ، آرا و نظریات دیگران را تحمل کند و برای رسیدن به وفقیت، راه های مختلف را بررسی نماید.

 5- توانایی مُدارا با استرس‌ها: انسان باید از این توانایی برخوردار باشد كه استرس‌ ها را به عنوان یكی از واقعیت‌ های زندگی بپذیرد و بدون فرار از مشكلات، با آنها مقابله کند.

 6- مسئولیت پذیری:‌ فرد با دارا بودن این خصیصه، می تواند مسئولیت اعمال، رفتار و گفتار خود را بپذیرد و بدون هیچ گونه دلیل تراشی و توجیه، خطاها و اشتباهات خود را به گردن دیگران نیندازد.

 7- داشتن ارتباطات سالم با دیگران: در دنیای صنعتی امروز، افراد به دلیل مشغله مادی زیاد، فرصت در كنار هم قرار گرفتن را ندارند که آن ها را از نظر عاطفی از همدیگر دورتر می‌ كند. یكی از راه‌های رسیدن به سلامت روان این است كه افراد، ارتباطات خود را بیشتر كرده و مهارت همدلی را در خود تقویت كنند، یعنی دنیا را از دید دیگران نگاه كنند و خود را در غم‌ ها و شادی‌ های دیگران شریك نمایند.

معنویت و ارتباط با خدا، مهم ترین اصل برای تامین سلامت روان

ارتباط با خدا در سختی ‌ها، مشكلات و بحران‌ های زندگی به انسان آرامش می دهد و توكل و توسل به او باعث كنترل استرس ها و تنش های فرد می شود.

اگر بتوانیم مجموع ویژگی های بالا را در خود تقویت كنیم، با افزایش ظرفیت های شناختی خود، توانایی مواجهه و مقابله با استرس ‌های زندگی را پیدا خواهیم کرد و در دنیای پر استرس امروز، كمتر دچار مشكلات روحی و روانی خواهیم شد.